کد مطلب:173020 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:168

مشارکت زنان
زن در اسلام وظایفی دارد كه درخور و شایسته اوست، اسلام از او جهاد نخواسته است، جهاد زن انسان سازی است. می تواند از شوهر، پسر، برادر و پدر انسان بسازد.

فاطمه ی زهرا علیهاالسلام در زمان پدرش رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در هیچ یك از جنگ ها شركت نكرد، همسران پیامبر و زنان مهاجر و انصار نیز در هیچ جنگی شركت نكردند. زینب علیهاالسلام همراه برادر به كربلا آمد، ولی در جنگ شركت


نكرد. چون نه جهاد بلكه انسان سازی وظیفه ی اصلی زنان است. زینب علیهاالسلام در هنگامه ی كربلا، پسرش عون را روانه ی كوی شهادت كرد.

زهیر، نابغه ی نظامی، سردار بزرگ عاشورا، هنگامی كه آماده ی شهادت گردید، همسرش «دلهم» را به سوی عشیره اش فرستاد، با این كه همسر فداكارش آماده شهادت بود.

خانه بانو «ماری» در بصره، كانون شیعیان علی بود و از آن كانون تقوا و فضیلت، تنی چند به یاری حسین علیه السلام شتافتند و شهید شدند، اما خود «ماری» نیامد.

از آن زمان كه نام «سمیه» به عنوان نخستین شهید زن در راه اثبات وحدانیت حق در تاریخ به ثبت رسید، زنان در نهضت های اسلامی همواره نقشی بسیار زیبا، عمیق و مؤثر داشتند. مثلا ادای رسالت فرهنگی، در خطبه های تكان دهنده ی فاطمه ی زهرا علیهاالسلام و زینب كبری علیهاالسلام به چشم می خورد. جلوه های مشاركت زنان در جهاد مقدس را در همكاری طوعه با مسلم بن عقیل و ام وهب در اطاعت از رهبری و همفكری دلهم با زهیر بن قین و... به روشنی می توان دید. افزایش مقاومت پاكمردان مجاهد و روحیه دادن به آنها و پرستاری از مجروحان و حفاظت از ارزش های اسلامی و دامن زدن به ابعاد عاطفی نهضت حسینی، از وظایف مهم زنان در واقعه جانگداز كربلاست.